Поддержать команду Зеркала
Беларусы на войне
  1. У мобильных операторов — очередные изменения
  2. ООН направила Беларуси письмо с обвинениями. Рассказываем, о чем речь
  3. «Это доктор от Бога». В Минске за «политику» судят известного врача-онколога
  4. В Беларуси банкротится компания такси — к ней возникли вопросы из-за налогов
  5. Проголосовать должны все. Узнали, как ради стопроцентной явки на выборах в больницах ограничивают права пациентов
  6. Безвизовый режим между Беларусью и Вьетнамом вступает в силу 30 января. Но ездить туда безопасно не всем
  7. «Были попытки сфотографировать бюллетени». В ФПБ сообщили о «первых внештатных ситуациях» на досрочном голосовании
  8. Зеленский рассказал, на какие условия Путина никогда не пойдет Украина: «Пускай хоть все союзники мира объединятся»
  9. Северная Корея отправит дополнительный контингент своих бойцов. Эксперты оценили, когда они смогут оказаться на поле боя и что это изменит
  10. Муж пресс-секретаря Лукашенко нашел способ, как подзаработать на пропаганде. Деньги на это взяли из карманов налогоплательщиков
  11. Прощальный всплеск протестов. Вспоминаем, когда и почему беларусы последний (пока что) раз вышли на улицы
  12. В Минске строят медцентр для сотрудников КГБ и их семей. На него потратят минимум 15 миллионов долларов «спонсорских денег»
  13. МИД Беларуси обещал выйти со срочным заявлением. Ничего нового в нем не прозвучало


Незвычайны гістарычны артэфакт знайшлі беларускія архівісты. Мінула больш за 500 гадоў, а ён дагэтуль актуальны, піша CityDog.

«А мне насрат!» Беларускія архівісты знайшлі цікавы допіс

Як расказвае гісторык Дзяніс Лісейчыкаў, гэты допіс адшукалі супрацоўніцы Нацыянальнага гістарычнага архіва Беларусі В. Бабкова, Н. Барсукова і І. Бобер у пачатку 2000-х гг. Яны распрацоўвалі актавыя кнігі Гарадзенскага земскага суда другой паловы XVI ст. На аркушы кнігі за 1571 год на пустым месцы пісар занатаваў: «Не потреба тут нічого пісат».

Фота: Нацыянальны гістарычны архіў Беларусі
Фота: Нацыянальны гістарычны архіў Беларусі

«Каб ніхто з ягоных наступнікаў не ўпісаў на гэтым месцы што-небудзь ад сябе, — тлумачыць Дзяніс Лісейчыкаў. — А нейкі пазнейшы чытач кнігі ў канцы 16-га ст. (ці нават пазней) вырашыў патроліць пісара і дапісаў ад сябе, імітуючы лексіку і манеру пісьма пісара 1571 г.: „Але мне што пісал — насрат“».

Оў, дык нават нашы продкі таксама не саромеліся ўжываць моцнае слоўца?

Анягож! Вось што, напрыклад, у тым жа гістарычным архіве знайшлі спецыялісты. Гэта фрагмент дакумента з Магілёўскай духоўнай кансісторыі: «Люся дура!»

Фота: Нацыянальны гістарычны архіў Беларусі
Фота: Нацыянальны гістарычны архіў Беларусі

А гэта — метрычная кніга царквы ў вёсцы Бортнікі Бабруйскага павета: «Лёля, я тебя люблю», — напісаў нейкі ананім.

Фота: Нацыянальны гістарычны архіў Беларусі
Фота: Нацыянальны гістарычны архіў Беларусі

Заўважым, і адзін, і другі надпісы з’явіліся на дакументах духоўных устаноў, што надае ім (надпісам, вядома) своеасаблівую пікантнасць. І вельмі верагодна, што аўтары надпісаў цалкам маглі разумець, што гэтыя дакументы будуць важныя ў вывучэнні гісторыі краіны і ў складанні генеалагічных дрэў.

Хто гэта напісаў і навошта, запыталіся мы ў Дзяніса Лісейчыкава.

— Паводле почыркаў можна меркаваць, што гэта надпісы пачатку ХХ ст. Дзе канкрэтна і хто канкрэтна зрабіў іх, невядома. На метрычнай кнізе запіс маглі зрабіць і ў архіве Мінскай духоўнай кансісторыі, куды кнігі здаваліся.

Читайте также на CityDog:

«Хозяйка сказала, что я ругаюсь из-за каких-то центов». Минчане рассказали, как платят за квартиру с долларом по 2,9

«На этот дом тихо злятся продавцы». В Минске в качестве квартир продают бывшие гостиничные номера

Может, вы узнаете известный дом Минска по его двору? А попробуйте!